Teams: Monza, Het mocht gewoon niet lukken

44

Racing Team Dirk van Mol coureur Sepp Vermonden over zijn weekend op Monza in de Superstock 1000 klasse.

Vrijdag morgen 1e vrije training.







De zon kwam niet te voorschijn achter de dikke wolken. Maar de temperatuur liep toch mooi op naar de 20 graden. De eerste ronden waren wel wat wennen op het supersnelle circuit! Dat is logisch als je om half 8 uit je bed komt en om 9 uur al over de 300 km/u ligt te rijden! De tijden gingen ronde per ronde naar beneden, maar hoe sneller ik begon te rijden, hoe agressiever de motor zich gedroeg. Er was niet voldoende tijd meer om de vering aan te passen in de pitstraat, dus besloot ik nog even de laatste 2 ronden zo hard mogelijk te gaan. Uiteindelijk had ik een 17e trainingstijd.

15.30u eerste kwalificatie.

Ongeveer een half uur voor aanvang van de eerste kwalificatie begon het lichtjes te druppen. De baan werd een klein beetje nat maar dit was niet genoeg om op regenbanden te starten. Al van het begin legde ik het tempo redelijk hoog, en kon een hele tijd de 12e plaats in beslag houden. Na 20 minuten werd stopte het met regenen en werd de baan mooi droog. Alle rijders begonnen harder te rijden, dus besloot ik binnen te komen om een nieuwe achterband te steken. Terwijl Dirk en Bart het achterwiel verwisselde, zakte ik al terug naar een 23e plaats. Eens ik de pits uitreed, begon het achteraan het circuit hard te regenen en kon ik mijn doel wel vergeten. Ik ben hierna de pitstraat terug ingereden vanwege de harde regenval.

Zaterdag vrije training + 2e kwalificatie.

Ik was echt blij toen ik opstond en de zon zag schijnen! Om 9.15 u werden we weer in de pitstraat verwacht om aan onze vrije training te beginnen. De motor stond nu beter afgesteld nadat we enkele dingen aan de achtervering hadden veranderd. Na half uur rijden men tijd goed verbeteren tot 1.53.672. Goed voor een 13e plaats. Een 1.522 seconde van de besttijd van A. Polita, die zich de snelste van deze training mocht noemen. Om 16.50 u weer aan ons om de 2e kwalificatie te rijden. Omdat ik in de morgen veel last had van mijn onderarmen, hadden we het leren pak aangepast. Ik kon mooi het tempo opbouwen in de eerste 4 ronden en zette toen al een 1.53.439 neer. Een ronde later werd ons de rode vlag getoond en moesten we de pits binnenrijden. Nadat ik vertrok, moest ik terug in men ritme komen en iemand opzoeken om mee in de slipstream te gaan. Jammer genoeg passeerde niemand me, en moest ik alleen proberen men tijd te verscherpen. Hierin slaagde ik niet in en zakte van een 13e plaats terug naar een 17e startplaats van de 36 deelnemers.

Wedstrijd over 11 ronden.

Het was extreem lang wachten vooraleer het rode licht uitging. Ik liet men koppeling juist iets te vroeg los, en de motor kwam al in beweging. Voor de rest verliep de start zeer vlot en kon ik bij het aanremmen van de eerste chicane enkele plaatsen goedmaken. Ik kon mooi mee aansluiten met een grote groep en ik passeerde de eerste ronden als 12e . Op het rechte stuk zaten we met 3 naast elkaar maar bij het aanremmen kwam ik in aanraking met een andere rijder en moest ik door het gras. Ik kwam als 26e terug door maar liet de moed niet zakken. Ik voelde me echt goed in men vel en kon aan een inhaalrace beginnen. Twee groepjes van 4 en 5 rijders kon ik passeren en proberen het gat te dichten op het volgende groepje. Helaas werd mij het bord getoond dat ik een ride trough had en de pitstraat volledig moest doorrijden tegen een snelheid van 60 km/u. (Dit omdat mijn motor in beweging kwam alvorens het rode licht uiting bij de start) Een ronde later voelde ik dat er iets mis was met de achterkant van de motor. Ik ben de pitstraat terug ingereden om te zien wat er aan de hand was. Na een nazicht van Dirk bleek dat de vering stuk was en heel veel olie verloor. De race hervatten was niet meer mogelijk omdat heel de achterkant onder de olie zat. Weerom geen punten en de teleurstelling was voor iedereen groot.

Foto: Pers Racing