De race op het circuit van het Portugese Portimao bleek achteraf zijn laatste te zijn. Roy ten Napel (24) heeft de knoop doorgehakt stopt met racen.
Na afloop van het seizoen maakte ‘zijn’ Domburg Racing Team niet geheel onverwacht bekend dat het zich terugtrok uit het Europese circuit. “Ik wist wel dat die wedstrijd op 16 oktober wel eens de laatste kon zijn”, zag Ten Napel de bui al hangen. <br /> <blockquote>“Want het is financieel heel moeilijk om Europees te rijden. Er is veel geld voor nodig en het sponsorklimaat in Nederland voor wegracers is niet goed. Ik heb aan Jan Domburg (teameigenaar), zijn zoon en coureur Martin Domburg – maar eigenlijk aan de hele familie – veel te danken. Zij hebben er erg veel geld in gestoken.”<br /> </blockquote><br /> Het team blijft bestaan, maar zelf heeft Ten Napel de keus gemaakt om te stoppen met racen. <br /> <blockquote> <p>“Er ging altijd veel tijd in zitten. Maar je verdient er niks mee, waardoor ik nooit echt heb kunnen werken en sparen. Ik volg de HBO-opleiding Logistiek en Economie en ben momenteel bezig met afstuderen. Eind januari ben ik klaar en dan is het tijd om aan mijn maatschappelijke carrière te denken. Maar zo’n beslissing neem je niet van de ene op de andere dag. Het was wel even lastig.” </p> </blockquote> <p>Ten Napel wil niet helemaal verdwijnen uit de racewereld en zou graag jong talent verder willen helpen.</p>
Ten Napel heeft dan ook een carrière om trots op te zijn. Begonnen op tienjarige leeftijd in de pocketbikes stapte hij na vier jaar over op de Standaard 125cc klasse. In 2003 werd hij op vijftienjarige leeftijd kampioen in de Junior Cup.<br /> <blockquote> <p> “Het was een competitief jaar, met zeven rijders vochten we altijd om de winst en nadat ik vrij constant had gescoord en veel podiumplaatsen had behaald, was ik uiteindelijk de beste van dat groepje. Ik werd wel als talent gezien, maar was er zelf vrij nuchter onder.” </p> </blockquote> <p>De jonge Ermeloër wilde zich ontwikkelen op een grotere motor en stapte over naar de 600cc klasse. </p> <blockquote>“Het ging een stuk sneller, waardoor het moeilijker was.” Maar na een tweede plaats op het NK in de Juniorstock mocht ten Napel op achttienjarige leeftijd voor het eerst naar de EK’s toe in het team van Ten Kate Kobutex Honda. Helaas werd het team stop gezet aan het einde van het jaar. Het jaar daarop hebben we een eigen team opgezet, MQP Racing Team. Plaatsgenoot Willem Ligtermoet heeft me in die periode flink geholpen en was een sport manager voor mij. En ook mijn vader Rein trok veel mee door Europa.” </blockquote> <p>Zijn derde Europese jaar (2007) was het meest succesvol: met winst in Vallelunga (Italië) en een tweede plaats in Valencia eindigde hij als vijfde in het eindklassement. </p> <blockquote> <p>“Mijn starts werden steeds beter en heb ik heb drie pole posititions behaald.” In 2008 toen er werd overgestapt naar de Fim Cup kwam er na vijf jaar een eind aan de samenwerking tussen Ten Napel en Ligtermoet, die beiden hun eigen weg gingen. “Helaas kwam toen ook een einde aan mijn Europese avontuur.” </p> </blockquote> <p>De Ermeloër, die zonder team zat, werd opgepikt door Jan Domburg. </p> <blockquote> <p>“Hij had nog een motor staan en in 2009 ben ik daar Nederlands Kampioen op geworden in de Supersport 600cc klasse.” </p> </blockquote> <p>Ten Napel noemt het ‘heel mooi’ dat de familie Domburg hem dit jaar de kans gaf om weer in Europa te gaan rijden. </p> <blockquote> <p>“In Assen werd ik meteen achtste, maar uiteindelijk werd ik twintigste en kon ik het doel – bij de eerste vijftien in het eindklassement van de 1000cc klasse – niet halen.” </p> </blockquote> <p>Met het terugtreden van Domburg verdween ook de drive bij Ten Napel. </p> <blockquote>“Mijn droom was altijd het WK Supersport, maar dat kostenplaatje was helemaal onhaalbaar. Ik heb al eens een stap terug gedaan, dat zag ik niet weer zitten. Na veertien jaar is het tijd voor iets anders. Er zaten zeker mooie hoogtepunten tussen en ik wil graag alle teamleden van de teams waarvoor ik heb gereden bedanken voor het geen wat ze voor mij hebben gedaan! Zonder sponsoren was het racen al helemaal niet mogelijk en bij deze ben ik ze dan ook ontzettend dankbaar dat ze mij al die jaren hebben ondersteunt! Daarnaast kon ik ook altijd op de steun van mijn familie en vriendin rekening! Iedereen bedankt voor alle mooie jaren en tot gauw op het circuit!</blockquote>
