Het lange weekend begon voor ons al op woensdag. Samen met de Motorsportschool Zolder hadden we een kleine 1.300 gasten uitgenodigd. En daarvoor moest het één en ander in gereedheid worden gebracht. Het team had na de drukke IDM-weken weerom wonderen verricht en tegen donderdagavond stond alles netjes klaar voor het weekend.
Op vrijdag tijdens de vrije trainingen al werd meteen duidelijk dat de strijd om de pole zou gaan tussen het Suzuki Castrol Team ( wereldkampioen 2005 ) en ons Van Zon Honda team. Samen met Stéphane Mertens en Michael Schulten hebben we hemel en aarde bewogen om ons voor de Suzuki op de startgrid te zetten maar ondanks een bijna buitenaards rondje Zolder van Michael bleven steken op een paar tiende van de officiële Suzuki. Ik ben er van overtuigd dat Michael verruit de snelste piloot was in Zolder maar geholpen door de tractiecontrole werd het de Suzuki die het dichtst bij de startlijn stond op de grid.
Zondag was het dan onze grote dag. Eindelijk ging één van mijn dromen in vervulling : een WK rijden in Zolder !
Om 12u was het dan zover : de start van de Zolder 6-hours ! Jammer genoeg miste Michael een beetje zijn start en dook pas als 11de de eerste linkse in. Wat dan volgde was mogelijk nog indrukwekkender dan zijn trainingsprestatie. Bij de eerste doortocht aan start-finish lag hij al terug 6de maar had wel 9 seconden achter op de Suzuki. Als een bezetene ging hij tekeer ( rondjes van constant 1’33 … !! ) tot dat hij terug in het wiel zat van de Suzuki. Onze strategie klopte en we konden 35 ronden buiten blijven alvorens te wisselen. Toen ik overnam van Michael lagen we op een comfortabele 2de positie, net achter de Wereldkampioenen, maar al met 40 seconden voor op Yamaha Austria. Ik voelde me geweldig en kon constant snelle ronden draaien zonder te forceren ( wat eigenlijk de bedoeling is in endurance-wedstrijden …) zodat ik voeling bleef houden met de kopman en een voorsprong kon uitbouwen op Yamaha Austria. Door een kleine hapering bij de pitstop raakte we even onze 2de positie kwijt maar die werd al snel heroverd door Stéphane die net als ik keurig een strak tempo kon aanhouden. De teamleiding had beslist dat we met een tempo van 1’35 – 1’36 en een extra splash-and-dash ( = korte stop met alleen benzine ) makkelijk de 2de plaats moesten kunnen behouden. Yamaha Austria kon niet zo lang buiten blijven als wij, dus dat zat allemaal snor. We moesten ons wel neerleggen bij het meesterschap van de Suzuki maar in motorsport weet je nooit … !!
En zo gebeurde het … dat Michael door een aanrijding met een tragere deelnemer in de Jacky Ickx een high-sider kreeg en er eventjes naast ging liggen. Wat volgde was een reparatie in TGV-tempo. Eerlijk waar, het team bewees dat het van niemand iets te leren had en in een mum van tijd was Michael weer buiten … om 2 ronden later terug binnen te komen met een oververhitte motor. De radiator had schade opgelopen bij de val en was niet meer te herstellen. OVER AND OUT !! Weg podium waar ik de nacht daarvoor nog had van gedroomd!!
Maar we hebben allemaal samen weer bewezen dat we er staan op internationaal vlak. Niet alleen op sportief gebied maar ook qua uitstraling van het team en hospitality was het af in Zolder !
Bij deze wil dan ook IEDEREEN bedanken die heeft meegewerkt aan het succes van het weekend. Alleen het podium, als kers op de taart ontbrak.
Maar ja … anders hadden jullie geen reden meer gehad om volgend jaar terug te komen !!
Of om met de woorden van de teammanager te zeggen : In Assen hebben we de start niet gehaald, nu hebben we tot halverwege meegedaan voor de overwinning, dus volgende keer winnen we gewoon !!!
Hopelijk volgend jaar beter!
Werner
