Na het uitvallen van de Paasraces ging eind april tijdens het tWK Superbike evenement in Assen dan eindelijk ook voor de Dutch Superbikes van start. Omdat er in het bijprogramma van het evenement werd gereden waren de tijden waarop getraind mocht worden, vrijdagavond laat en zondagmorgen vroeg, niet optimaal.
Het belette Randy Gevers niet om op vrijdag de voorlopige pole op te eisen. <p> </p> <blockquote style="margin: 0px 0px 0px 40px; border: none; padding: 0px;"> <p>“Het ging lekker die eerste training. Ik had een ruime seconde voorsprong op Kevin Valk en zelfs anderhalve tel op Danny de Boer. Maar het leukste was wel dat mijn tijd op de natte baan sneller was als de tijden van de WK-jongens”</p> <p><br /> </p> </blockquote> <p> Na dit mooie begin van het weekend werd de wedstrijddag een ware ramp. Door de kou werd de kwalificatietraining verplaatst van de vroege ochtend naar de late middag, iets meer dan één uur voor aanvang van de race. Doordat Randy in deze training ten val kwam bezorgde hij de monteurs overwerk. </p>
<blockquote style="margin: 0px 0px 0px 40px; border: none; padding: 0px;">“Het was eigenlijk een vrij onschuldige schuiver. Bij het insturen van Manderveen schoof het voorwiel weg. De motor hapte echter in de grindbak en vloog over me heen waarbij de Aprilia ook nog eens een paar keer over de kop ging. Uitgerekend nu we zo kort de tijd hebben om de motor te repareren. Nu merk je wel hoe belangrijk het is om de juiste mensen in je team te hebben. De monteurs kregen het voor elkaar de motor weer op te lappen voor aanvang van de race. Hulde! Omdat ik de verkenningsronde niet had gereden stond ik niet op de startgrid. Daarom moest ik de opwarmronde vanuit de pitstraat starten. Terug bij start finish moest ik ook nog eens achteraan starten. Ik weet niet exact of dit wel de juiste regelgeving is maar het was beter geweest gewoon op die vierde startplek te staan. Ik had een goede start en had gelijk al een aantal rijders te pakken. Bij het insturen van de eerste linkerbocht, de Strubben, ging het echter weer mis. In mijn ijver mijn opmars voort te zetten riskeerde ik toch wat te veel met de nog niet 100% opgewarmde voorband. Weer gleed mijn voorwiel weg. Dubbel balen omdat ik hierdoor ook nog eens een andere rijder in mijn val meenam. Ik kon wel door maar een gebroken voetsteun verplichtte me toch om halverwege de race de pits op te zoeken. Jammer want een podium had er zeker ingezeten” aldus een balende Randy. </blockquote> <br /> Al met al een hectische wedstrijddag waaruit maar weer blijkt dat het belangrijk is dat een coureur zich op zijn gemak op een race dient voor te bereiden. Positief is in elk geval dat er mooie rondetijden gereden konden worden. Over twee weken staat Hengelo op het programma en hopelijk gaat het daar allemaal wat beter.
