Het derde IDM-weekend op de etropolis Motorsport Arena in Oschersleben werd gekenmerkt door, voor deze tijd van het jaar, iets te lage temperaturen. Het kwik kwam aanvankelijk niet boven de 20 graden en een vrij harde wind zorgde er voor dat de korte broek in de koffer bleef zitten. Op zondag was het iets beter, maar zou het weer toch een cruciale rol gaan spelen.
<strong>Trainingen</strong><br /> In de nacht van donderdag op vrijdag had het geregend en was de baan nog niet opgedroogd voor de eerste vrije training om 9.00 uur. Het had geen zin om er uit te gaan; te nat voor een normale compound band en niet nat genoeg voor een regenband. Anderhalf uur later, weliswaar nog flink bewolkt, gingen de coureurs van Langenscheidt Racing by Fast Bike Service dan toch de baan op. Pepijn zette gelijk flink de sokken er in en liet goede rondetijden noteren. Er straalde agressie uit z’n manier van rijden. Of kwam dit door zijn nieuwe ‘rode’ pak? Ook in de derde en laatste vrije training ging ‘ie lekker rond en stond de setting voor de kwalificatie naar wens ingesteld.<br /> <br /> De goede lijn van de vrijdag werd op zaterdagmorgen doorgezet. De ‘30-hoog’ van een dag eerder werd omgezet naar een ’30-laag’; goed voor de voorlopige 5e starttijd. In de tweede kwalificatie lukt het om een 29-er op de klok te zetten. De rest zat echter ook niet stil en de Italiaan Vittorio Iannuzzo, voormalig WK-rijder, verwees Pepijn naar de 6e plaats op de grid. In ieder geval nog wel op de tweede startrij. En al was Pepijn misschien niet helemaal tevreden met z’n tijd. Voor de race was het gevoel goed, dus daar kijken we met spanning naar uit. <br /> <br /> <strong>Race 1</strong><br /> In de openingsronde slaat Pepijn gelijk z’n slag in de Hasseröder Kurve. Hij gaat er als 6e in en komt er als 3e uit en stoot vervolgens door naar de 2e plaats. Met teamgenoot Stefan Kerschbaumer op kop betekent dit dat ‘Langenscheidt’ als de nummers één en twee de tweede ronde in gaan. Al gauw stellen de snelste mannen uit de training, Roman Stamm en Marvin Fritz, orde op zaken en nemen de kopposities over. Pepijn zit vlak achter Kerschbaumer op de 4e positie als zijn teamgenoot in de 4e ronde onderuit gaat. Dit betekent dat hij de 3e plaats in de schoot geworpen krijgt.<br /> <br /> Die 3e plaats vast houden is nog geen eenvoudige opgave. Pepijn voert een veld van acht rijders aan; de twee koplopers hebben inmiddels een gat geslagen. Halverwege de race kunnen een aantal coureurs het tempo van Pepijn niet meer volgen. Er blijft een groepje van drie over die uit gaan maken wie er als derde man naar het podium mag. Met de Fin Tatu Lausletho en de Italiaan Vittorio Iannuzzo in zijn kielzog houdt Pepijn de 3e plaats gedecideerd vast. Het blijft bij volgen want we zien de twee niet echt een inhaalpoging wagen. Met nog drie ronden te gaan zit die derde plaats er aan te komen, tot……… de schakelstang afbreekt en Pepijn niet meer kan schakelen. De race is over en uit. Weg podiumplaats! Wat verschrikkelijk balen. Ja, het blijft een technische sport, dus je weet dat dit kan gebeuren. De knop om en gelukkig hebben we zondag nog een race om revanche te nemen. Voor het team was het een middag om snel te vergeten. Ook onze Zwitserse teamgenoot Michael Ghilardi haalde de finish niet.
<div><strong>Race 2</strong><br /> Dit keer geen herhaling van zetten in de eerste ronde. In de Hasseröder Kurve was het opnieuw behoorlijk dringen geblazen, maar nu moest Pepijn de race beginnen op een 7e positie. Met teamgenoot Kerschbaumer aan z’n achterwiel was het even lastig om de Zwitser Christian van Gunthen voorbij te komen. Bij het ingaan van de vierde ronde lukte dit en werd en passant ook de Australiër Gareth Jones gepasseerd. Kerschbaumer ging Pepijn voorbij en dit betekende een voorlopige 6e plaats.<br /> <br /> Het duo Stamm en Fritz voerde wederom het veld aan. Daarachter vormde zich een viertal met Bijsterbosch, Kerschbaumer, de Fin Lausletho en de Italiaan Iannuzzo. Laatstgenoemde kon het al snel niet meer bijbenen en zo ontstond een trio dat niet voor elkaar onderdeed. Als aan een touwtje maakte het drietal er een mooi schouwspel van met als inzet de 3e plaats. In de 12e ronde wist Kerschbaumer de Fin te verschalken en loerde ook Pepijn op zijn kans. In de 14e ronde, het begon inmiddels iets te druppelen, sloeg hij toe en in de bocht voor start-finish wist hij ook Kerschbaumer voorbij te steken. <br /> <br /> Pepijn ging dus als 3e de 15e ronde in. Zou het podium dan vandaag wel beklommen mogen worden? Natuurlijk was hij nog niet klaar met zijn teamgenoot, dus het zou vast nog een spetterende finish worden. Zou…., want de regen begon iets door te zetten, waardoor de wedstrijdleiding het zekere voor het onzekere nam en de race drie ronden voor het einde voortijdig afvlagde. De rode vlag werd gezwaaid in ronde 15, maar omdat nog niet alle rijders ronde 14 hadden voltooid, werd de uitslag bepaald na de doorkomst van ronde 13. En dit betekende voor Pepijn de 5e positie. Opnieuw een teleurstelling, maar deze was een stuk makkelijker te verwerken dan die van gisteren. Kerschbaumer mocht naar het podium om de beker voor de derde plaats op te halen.<br /> <br /> Pepijn heeft dit weekend laten zien dat ‘ie mee kan strijden om de podiumplaatsen. Hopelijk kan hij de stijgende lijn volgende week doorzetten op de Nürburgring.<br /> <br /> </div>
