Eindelijk was het dan zover, de eerste race voor het Duits kampioenschap. Drie vrije trainingen op vrijdag gaven de kans om het circuit weer onder de knie te krijgen. Ook hebben we thuis genoeg zelfstudie gedaan over de problemen met de achterveer in de eerste race van het seizoen. Ideen voor verandering waren er genoeg. Maar zoals altijd is slechts 1 idee/afstelling de juisteÉ
Ook zijn we dit weekend voor het eerst met de vrachtwagen gegaan. Het heeft een hoop tijd gekost om alles aan de binnenkant in te richten zodat we op pad konden. Mede dankzij de hulp van Robby hebben we de lege bak aardig kunnen vullen. Af is de vrachtwagen nog niet. Maar zijn eerste rit van huis staat vast.<br /> <br /> Donderdag waren we redelijk op tijd in Lausitz. Genoeg tijd dus om alles rustig op te bouwen en alvast een beetje om ons heen te kijken. Opvallend was dat er toch redelijk wat Nederlanders aanwezig waren. Ook in de 125 waren we zeker niet de enige Nederlander.<br /> <br /> Op vrijdag begon dan eindelijk het echte werk. In de eerste training van 30 minuten was het weer even wennen aan de baan. Deze baan was toch moeilijker dan ik had ingeschat door de vele hobbels. De goede lijn pakken was dan ook erg belangrijk. Ook hadden we nog een aanpassing gedaan aan de achterschokbreker. Veel verbetering was het niet waardoor we voor de tweede vrije training een hele grote stap in de setting van de veer veranderd hebben. Later bleek er ook een kering te lekken. <br /> <br /> Toch ging het in de tweede vrije training al weer beter. Ik kon de motor platter leggen en strakker houden bij het uitkomen van de bocht. Een verandering waar ik blij mee was. Ik heb ook goede volle trainingen kunnen rijden. We hebben veel meters gemaakt, ook in de laatste vrije training. Wederom met warm weer. We hadden een harde achterband gestoken wat goed uitpakte. We waren nog niet tevreden met de gereden tijd. Ik had betere tijden verwacht maar kon er ook gewoonweg niet aan komen. Ik wist nu waar ik de tijd verloor. Vooral bij het uitkomen van de bochten kon ik de snellere jongens niet bijhouden.<br /> <br /> Op zaterdag stonden de 2 kwalificaties gepland. Voor de eerste kwalificatie hadden we nieuwe banden gestoken. Deze training ging dan ook eigenlijk best goed. Ik wilde in deze training te graag een slipstream hebben waardoor dit dan juist niet gebeurde. Daardoor ging het rijden eigenlijk best goed maar kwam net dat ene superrondje niet aan bod. Toch stond ik na deze training 14de met nog wat verbeterpunten in het achterhoofd. Het veld stond dan wel erg dicht op elkaar, want met een verbetering van 3 tiende seconde hadden we 9de gestaanÉ <br /> <br /> Er was dus goede moed voor de laatste kwalificatie. Ik wilde toch zeker de 1.52 in wat ook reëel was. We hebben in deze training alleen vooraf 1 grote fout gemaakt. Het weer was een stuk warmer geworden waardoor we eigenlijk met het harde compound band van vrijdagmiddag hadden moeten rijden. Maar zoals je begrijpt is dat niet gebeurd.. Waarom? Deze band hadden we nog liggen en was van dezelfde hardheid als we de eerste kwalificatie hadden gereden. Alleen was dit keer de temperatuur hoger uitgevallen. Stom stom stom. Dit soort fouten gaan we niet meer maken. Want hoe hard ik het ook probeerde, bij het uitkomen van de bocht had ik geen grip op het achterwiel waar ik teveel tijd verloor. Ik kon deze training wel goede slipstreams krijgen. Hieruit kwam wel naar voren dat het rijden gewoon best goed ging. Zowel bij het remmen als insturen kon ik het tempo van de snellere jongens prima bijhouden. Er waren zelfs punten waar ik sneller was. Maar zodra ik de bocht uitkwam zat ik in de problemen met de grip bij het uitkomen van de bocht terwijl de concurrenten wegspoten. Zonde, want hierdoor kon ik niet meer aan mijn tijd komen en zakte ik terug naar de 18de plaats. <br /> Balen dus. Maar voor de race hebben we alle banden nieuw gestoken. `s Ochtends in de warmup hebben we een nieuwe zuiger ingereden. Alles was dus klaar voor de race. <br />
De wedstrijd verliep anders dan iedereen had gedacht. Na de warmup ronde werd het sein gegeven dat de motor uit moest. Iedereen stond een beetje raar te kijken. Maar uiteindelijk waren er nog 2 plaatsen vrij op de startgrid. We wisten dat er een ongeluk gebeurd was maar niet wat precies. Achteraf bleken er 2 jongens op elkaar te zijn geklapt. Met zodanige snelheid dat een van de jongens met de helikopter is weggebracht naar het ziekenhuis. Het bleef wel lang stil maar voor de race sta je er niet bij stil wat er aan de hand kan zijn. Dus blik op oneindig en een beetje chagrijnig waarom we hier in de zon moesten staan wachten.. Maar de startprocedure werd hervat en de race begon. <br /> <br /> Ik kwam goed van mijn plek wat vorig jaar weleens anders is geweest. Voor de eerste bocht zag ik een gat aan de binnenkant waar ik in dook. Maar dat dacht de jongen naast mij ook waardoor ik tussen 2 rijders in kwam te zitten. Ik kon hierna weer goed aansluiten totdat de andere Nederlander Ernst Dubbink in de fout ging. Hij trok de motor net voor het rechte stuk onder zich vandaan waardoor de rijders achter hem van het gas moesten en we de snelheid het rechte stuk op kwijt waren. Ik was dus 1 van deze rijders. Hierdoor had ik aan het einde van het rechte stuk ook weer een aantal plaatsen verloren. Gelijk in dezelfde ronde kon ik nog wat plaatsen terugpakken. Maar hoe verder ik in de race kwam hoe moeilijker het ging. Ik kwam niet lekker in mijn ritme en kon niet aanpikken bij het groepje voor me. Uiteindelijk eindigde ik op een 16de plaats. Net naast de punten. Tevreden? Absoluut niet. Dit is niet waar wij voor naar Duitsland zijn gegaan. We weten dat we de spullen nu voor elkaar hebben en de motor snel is. Het rijwielgedeelte wordt steeds beter. Ik denk dat dit gewoon niet ons weekend was. <br /> <br /> Over 2 weken hebben we wederom een IDM wedstrijd. Deze wedstrijd zal ook meetellen voor het Nederlands Kampioenschap. We gaan er dus nog even 2 weken vol tegenaan zodat we zeker beter voor de dag zullen komen in Oschersleben. <br />
