Nog eenmaal kon het Duntep team de spullen inpakken voor de laatste race in de ONK cyclus 2003. Plaats van handeling was het beroemde circuit van Spa-Francorchamps in de Belgische ardennen. Arno en Joan waren hier twee weken geleden nog geweest voor een trainingsdag. Deze was echter wel volledig in de regen verreden terwijl het nu stralend weer was. Toch waren het welkome kilometers geweest daar dit circuit toch de nodige ervaring van de coureur vereist. Elke meter extra is dan meegenomen.
De trainingen boden een gunstige uitkijk op de race. Arno miste nog enig raceritme maar kon zijn tijd in de kwalificatie toch, vergeleken met 2002, ruim anderhalve seconde scherper stellen naar 2.44.2. ÒIk kon toch merken dat ik ritme miste, de hele eerste training was ik meer met mezelf aan het stoeien dan dat ik aan de training dacht. De middagtraining ging al veel beter. Ik kon toen nog meer dan zes seconden van de tijd afhalen en kwam daardoor op de 21e plaats uit. Morgen in de race ga ik gewoon proberen met een goede start in de punten te rijdenÓ, was het commentaar van Arno.
Joan had geen moeite om zijn ritme te vinden. De eerste kwalificatie leverde een 10e startplaats op met een tijd van 2.42.7, ruim 3 seconden sneller dan vorig jaar! In de middaguren reed hij nog naar 2.40.7. Omdat de rest ook harder was gaan rijden bleef hij hiermee op plaats 10 staan maar gezien het feit dat de coureurs van plaats 6 t/m 10 in de 2.40 reden was Joan hier super tevreden mee. Joan, ÒIk snap niet hoe ik aan die 2.40 ben gekomen want in die ronde verremde ik me juist. Nu ben ik wel benieuwd wat er uit was gekomen als dat rondje perfekt was geweest. Dat ene foutje heeft me zeker twee seconden gekost dus had ik een 2.38 kunnen rijden en dan had ik gewoon bij de eerste vijf gestaanÓ.
Racen in half oktober in de Ardennen heeft een bijkomend probleem. Je hebt te maken met nachtvorst. Gelukkig stond de wedstrijd voor de supersport klasse pas om 14.00 uur gepland en hadden Arno en Joan dus geen last van dit weersverschijnsel.
Na het middaguur stond het supersport veld klaar voor de klim naar eau rouge. Joan was redelijk weg, zo rond plaats 15 maar kon in de eerste bocht door een briljante uitrem manoevre opschuiven naar plaats9. Rondenlang ging hij de strijd aan met de concurrentie. ÒBij de eerste bocht ging alles voor me zo vroeg in de remmen dat ik dacht, dan maar erlangsÓ,aldus Joan. Òvervolgens lag ik aan kop van een groepje van vijf man en dat kon ik best volhouden. Halverwege gleed me de achterkant een paar keer gigantisch weg waardoor ik van het gas moest. Daardoor ging die hele groep me voorbij en kon weer opnieuw beginnen. Ik haalde het achterwiel van de 13e man maar kon hem net niet meer pakken. Plaats 14 was het hoogste vandaag maar de manier waarop bevalt me wel, bijna zes seconden sneller dan vorig jaar en ik voel dat ik tegen de top tien aan zit. Een goed uitgangspunt voor volgend seizoenÓ!
Arno had een goede start maar kwam na twee ronden binnen. ÓDe motor trilde als een gek , ik kon hem gewoon niet vasthouden, zo trilde hij. De monteurs hebben alles nagekeken maar er was niets te zien. Ik ben weer gaan rijden maar moest het tempo wat laten zakken, De officials lieten me ook de baan niet op waardoor ik via de paddock opnieuw moest beginnen. Meer dan de laatste plek in de uitslag was daardoor niet te halen. Maar de resterende rondjes heb ik in ieder geval nog wel uit kunnen rijden. Ik miste dit weekend toch nog veel ritme, dat heeft me veel plaatsen op de startopstelling gekost. We gaan nu eerst mijn voet weer 100% laten worden en dan weer denken aan 2004.
