Vanochtend had het hele team een goed humeur. Er was goede hoop dat Joan vandaag nog wat sneller rond kon en dat een plaats rond de top 20 mogelijk moest zijn.
Deze wat gereserveerde toon verraad al dat het enigszins anders verliep. In de vrije ochtend training bleken er nieuwe problemen aan de horizon te verschijnen. Om de een of andere reden bleek de Honda zeer slecht te sturen, met name bij het insturen van de bocht.
De vrije training liet dan ook geen verbetering van de tijd zien, sterker nog, met 2.13 bleef Joan ruim een seconde boven zijn snelste tijd.
Nu dient er wel vermeld te worden dat er zeer weinig verbeteringen te zien waren. Wellicht dat de lagere temperaturen een rol in deze speelden.
De training liet coureur en monteurs wel met de handen in het haar zitten. Er werd lang overleg gepleegd waar de oorzaak gezocht diende te worden. Besloten werd enige veranderingen aan het rijwielgedeelte door te voeren en te kijken hoe dit in de kwalificatie zou uitpakken.
Dit leek een goede zet te zijn. In een der eerste ronden kwam Joan al sneller door als in de ochtend. Toch was het zeer moeilijk om een snelle ronde te pakken. Nadat de training twee keer was onderbroken door een rode vlag situatie leek het uiteindelijk op de laatste 10 minuten aan te komen. Doordat ook deze resterende tijd nog tweemaal door valpartijen de mist in ging bleef er geen tijd meer over voor een verbetering van de tijd.
Consequentie was wel dat door de snellere ronden van enkele concurrenten Joan enkele posities moest inleveren en uiteindelijk morgen als 28e van start gaat.
Commentaar van Joan:
ÒIk baalde vanochtend stevig toen in eerste instantie niet te vinden bleek waarom de motor niet meer te sturen viel. Ik heb me suf getuurd naar de laptop om in de telemetrie gegevens wat te vinden. De monteurs hadden nadien ook enkele mechanische delen vervangen zoals de remblokken en de koppeling en in de kwalificatie bleek dit te werken. De motor voelde weer vertrouwd aan en ik kreeg weer vertrouwen in een verbetering. Helaas werkte de rest niet echt mee door er overal bij te gaan liggen waardoor ik telkens een snelle ronde kon weggooien. Ook laten ze op WK niveau niemand even ÔmeeliftenÕ voor een snelle tijd. Ik zat op een gegeven moment met een hele kluit rijders achter Foret aan die met een sukkelgangetje rondreed. Iedereen wachtte tot hij wegreed om er dan achteraan te schieten. Dit leek me ook gen oplossing zodat ik het zelf maar probeerde.
Ik heb voor de dag van morgen toch een goed gevoel, de motor is nu goed dus gaan we gewoon voor de race. Het racen ligt mij ook veel meer als het zetten van die ene snelle trainingsronde.
Met vr gr,
Henk Haasjes
Duntep racing team
