Na de WK sfeer van twee weken geleden was het thema weer Òback to the ONKÓ. Het is alweer de laatste race van 2003 in Nederland. Over vier weken hebben we nog de race in het Belgische Francorchamps op de kalender staan en dan is de koek op voor dit seizoen.
Het gaat de goede kant op met de blessure van Arno al was de voet nog lang geen 100%. ÒIk ga gewoon trainen en kijken tot hoever ik kan komen. Ik denk dat het geen zin heeft om alles op alles te zetten, er staat immers niets op het spelÓ. Aldus Arno.
De eerste kwalificatie bleek de blessure toch nog voldoende problemen op te leveren om echt lekker rijden onmogelijk te maken. Aan het einde van de zaterdag was een tijd van 1.27.7. het maximale wat haalbaar was. Daarmee stond hij op de 27e startplaats. Een tikkie verder naar achteren dan gewoonlijk maar met een geaccepteerd excuus.
Joan had het vuur van de EK race nog brandend gelaten, hij zat lekker in zijn vel en dat was meteen te zien in de eerste training die hij als 10e afsloot. Er zaten nog enige snelle mannen achter hem dus was de verwachting dat het moeilijk zou worden om nog iets te klimmen. Het bleek dat hij in de tweede training echter nog sneller kon. Met een verbetering van zijn snelste tijd naar 1.25.5 mocht hij de daarbij behorende 10e startplaats opeisen. En volgens Joan zit er nog meer in, Òik heb aan vandaag echt een lekker gevoel overgehouden. De fiets lag lekker en ik ben benieuwd waar ik tijdens de race uit kan komen. Ik hoop met een goede start met de eerste tien mee te kunnenÓ.
De praktijk moest het uitwijzen tijdens de race. De warm-up in de ochtenduren verliep naar wens en met een setje nieuwe PirelliÕs onder de Ten Kate HondaÕs kon de race beginnen.
Al gauw bleek dat Joan nu zijn dag niet had. Na de eerste ronde lag hij 14 en hij moest in het gevecht nog enkele plaatsen toegeven. ÒHet ging vandaag gewoon niet en ik heb geen idee waaromÓ, was zijn commentaar. ÒIk ging bij het insturen van de nationale bocht zelfs een keer rechtdoor en ook in de Geert Timmerbocht verremde ik me twee keer. Het lag puur aan mezelf en ik baal hier dan ook goed van. Nadat in de training alles lekker liep had ik gehoopt met de eerste tien mee te kunnen doenÓ.
Arno streed manmoedig door rond de 25e positie. ÒIk hoop de volgende keer toch weer wat naar voren te zitten want daar achterin gaat het me toch wat te ruigÓ aldus de geblesseerde Duntepper. ÒZe rijden gewoon met de kuipen tegen elkaar aan!, en qua tijden rijden ze er niets harder door, eerder langzamer. Mede daardoor kon ik ook redelijk volgen maar ik heb nog nooit zoÕn zware race meegemaakt. Je hebt vooral problemen om geconcentreerd te blijven door die pijn. Ik zal blij zijn als in Francorchamps mijn voet weer ok is en ik weer een fatsoenlijke wedstrijd kan rijdenÓ.
Niet echt positieve berichten uit het Duntep kamp ditmaal maar we gaan er van uit dat het in Belgi weer beter gaat. Op 6 oktober gaan de mannen nog een keer trainen in de Belgische Ardennen om dan op 19 oktober met een goede set-up aan de laatste race van dit seizoen te kunnen beginnen.
Uitslag supersport race:
1 B Veneman Honda
2 J Hanson Honda
3 D van Keymeulen Kawasaki
17 Joan Veijer Honda
26 Arno Veijer Honda
