Uitstekende trainingen dankzij een welaast perfect afgestelde motor en een Raymond die in prima vorm stak, resulteerden op het stratencicuit van Tolbert in een supertijd! Na de eerste sessie was Raymond welgeteld eentiende van een seconde langzamer dan zijn broer Robert, die daarmee al vroeg op pole-postion terechtkwam.
Tijdens de tweede sessie, die ook nog in droog weer verliep, wist niemand de ochtenttijden scherper te stellen.
Teammanager Erik reageerde welhaast allergisch op elke toespeling naar een mogelijke overwinning, en op voorhand was dat al een goede instelling. De overige deelnemers hadden alle een snelle tijd gezet, de eerste tien van het veld zaten welgeteld 1,1 seconde van elkaar. Vast stond dus, dat dit een spannende race zou worden op een relatief klein circuit dat uit vier rechte stukken en uit vier haakse bochten bestaat.
Voor ons debutanten was het een prachtig gezicht om Raymond met nummer 62 in de zon te zien temidden van de gegadigden van het Nederlands Kampioenschap op de voorste startrij. De motoren kwamen goed weg en Robert van der Molen sloot een mogelijke opmars van Raymond naar de kop direct af. Zeer dicht opeen gepakt joeg het veld de haakse bochten door, waarbij Ray al in de tweede ronde als koploper werd genoteerd door de officials van de KNMV. Meer dan een banddikte zal het niet geweest zijn, want Robert nam de kop weer over, waarna Ray te maken kreeg met zich opdringende tegenstanders. Het veld zat zoals voorspeld nu eenmaal dicht bijen. Maar om dan, zoals in de derde ronde gebeurde, Raymond buiten de baan te duwen is niet in overeenstemming met het fair en square dat we tot nu toe in dit superstockseizoen hebben gezien.
Hoe Ray het klaarspeelde weten we niet, maar met een zo goed als onbeschadigde motor en niet te vergeten een blessurevrije Ray, sloot hij achteraan aan, waarna hij rondes van een minuut rond reed, maar liefst dertien man wist in te halen, maar net als zestiende eindigde, buiten de punten dus. Ondanks crashes van de kennelijk nog steeds ontketende koplopers bleef het bij die zestiende plek. De snelste ronde van de winnaar was een krappe halve seconde sneller dan de rondetijd van Ray en daarmee dringt zich maar n conclusie op: Raymond van der Molen is terug aan de kop! En dat is en mooie opsteker met het superbikeweekend in het vooruitzicht!
