Er zijn van die momenten dat je denkt waar zal ik beginnen en er zijn momenten dat je niet kan wachten om de eerste letter op het beeldscherm te laten verschijnen, zo ook deze keer. Prachtig weer, een vreselijk lange rit naar Eemshaven en …eerlijk is eerlijk weinig zin om weer die tent op te gaan zetten, uit te gaan pakken, kortom….het leven in een racecircus is niet altijd even gemakkelijk. Maar dan….tentje staat, motortje staat er glimmend bij, tja dan is het toch echt weer genieten van de talrijke windmolens van Eemshaven, de sfeer rond het circuit, het weer en ……het ultieme genot in warme tijden…..een….biertje. door Erik Cochius.
Zaterdag 31 mei – 7:30 …nog even wat zaken controleren en dan op naar de keuring. Inmiddels hadden Bianca en Liza zich ook weer in het rijk der levenden gemeld, hoewel……? Liza kreunde nog even “moet ik even helpen, zal ik meegaan naar de keuring?”, maar om nu te zeggen…wat staat ze te popelen….”Nee joh, doe ik wel even, was dan ook mijn antwoord” en….daar ging het sloofje….op naar de keuring. En….uiteraard binnen “no time” terug met een nieuwe KNMV stikker op de motor geplakt.
– 10:15..de 1e training stond op het programma en een inmiddels ontwaakte Raymond klom op de motor om onder een stralende zon en een lekker warm pak zijn rondjes te gaan afleggen. Raymond voelde zich goed, dat was aan alles op te maken. Bij de vorige kennismaking met Eemshaven bleef Raymond steken op 1:34, nu een jaar na dato draaide hij rondjes van 1:31!!! Nog belangrijker….het gat tussen de kop was minimaal. Waar hij verleden jaar
rondjes van 1:34 reed, zette hij anno 2003 een 1:31 op de klokken. Links en rechts hoorde ik (ongelogen!): “wie is dat? Raymond van der Molen?, die gaat ook hard , zeg!”. Dit zag er dus goed uit! De sessie wist Raymond met een
goede 6e positie te besluiten. Ik kon toch echt even na de sessie een onderdrukte glimlach op Raymond’s gezicht waarnemen. Tijd genoeg (4 uur) voor de volgende acties…banden, remmen en benzine.
– 14:30…”Willen de deelnemers aan de Superstock”, ja, ja, ja, we komen er aan! Raymond was er weer klaar voor! Bananen en pasta’s, hij had zijn buik er van vol. Ok, wel weer wat extra gewicht, maar dat zou ook wel eens voor
de nodige stabiliteit kunnen gaan zorgen. Het was warm en er werd veel van rijders en motoren gevraagd. Een voorwiel op schouderhoogte kondigde de eerste doorkomst van Raymond aan. Bobbels genoeg op het circuit van
Eemshaven, alleen nog vleugels en voordat je het weet dender je door de lucht. Raymond had wel vleugels gekregen, maar wist zijn machine toch redelijk op de grond te houden. Met n hand en n vingertje gaf ik Liza, Raymond’s positie door. Hij ging het dus weer flikken….een 6e positie! En wat een tijden…1:32….1:31….niet te kort, zeg! De zwart/wit geblokte vlag kondigde het einde van de sessie aan en Raymond zat met zijn 1:31.569 op een knappe 6e plek tot…….Paul Mooijman daar nog in de laatste ronde net onderdook met een 1:31.565. Tjongejonge, wat zat dat allemaal dicht bij elkaar zeg! Met een 7e positie op de startgrid zou Raymond voldoende munitie moeten hebben om de race succesvol te kunnen gaan besluiten. Eerst even ontspannen en genieten van het heerlijke eten dat BIanca voor ons had gemaakt. Zonder warming up zou de racedag voor ons lekker laat beginnen, dus…….geen wekker!!!! En geslapen dat we die nacht hadden!!!!
Zondag 1 juni – 8:00….”jongens koffie?”, klonk uit Bianca d’r mond. Lachen zeg, koffie op bed! Dat was toch wel even een goed begin. Schitterend weer en nog ruimschoots de tijd om de motor klaar te maken. De eerste motoren van
toeschouwers vulden inmiddels de aanvoerwegen en er zouden er nog veeeeel meer volgen. Om 9:30 verschenen Lucinda en Mario in volledige fotografie-uitrusting en voordat we het wisten was het eindelijk zover: de race. Raymond had zijn bordje keurig leeggegeten, het was inmiddels 1:00 en lag lekker relaxed zijn eten te verteren. Genoeg energie en genoeg tijd, toch Raymond? “Je hebt nog twee-en-half uur, dus doe maar lekker rustig aan”. “Gaat ie goed, Erik? Het is zondag! We hebben nog maar een half uur!”.
– 13:30…Raymond stond, terwijl iedereen in de felle zon aan het wegsmelten was, “uitgekookt” in de schaduw te wachten op alles wat komen ging. En dan …..het moment dat Raymond aan de verkenningsronde kon gaan beginnen,
als….. laatste. De motor voelde goed, Raymond was in prima vorm, je zou bijna zeggen……dan kan niet meer misgaan. Helaas is zoiets in de motorracesport nog geen enkele garantie voor een goed resultaat en zeker niet op Eemshaven met zijn bobbels en….rails. Onder tropische omstandigheden stonden de rijders klaar voor de opwarmronde, waarna het spektakel zou gaan beginnen. Weg, waren ze voor de opwarmronde en een ijzige
stilte maakte zich van het circuit meester. Alles verliep erg rustig en ook het moment van de start was onder de omstandigheden redelijk rustig. Schijn bedriegt, want in werkelijkheid barstte er n golf van motorgeweld los op
Eemshaven, na het doven van het rode licht. De rijders trokken er behoorlijk aan en zo ook Raymond die de eerste bocht als 7e doorkwam. Het veld (de eerste 8) m.u.v. Bakker, Withag en Menzen lag dicht bij elkaar en onze
Raymond zat er midden in en was niet van plan concessies te doen. Hij ging er voor en bleef strijden om de 4e tot en met de 8e plaats. Met voor hem Mooijman en achter hem Coers was Raymond constant in gevecht gewikkeld. Na 4
ronden afgelegd te hebben werd het gaatje tussen Mooijman en Raymond iets groter, hetgeen later verklaard zou gaan worden. Raymond wist Coers goed achter zich te houden en liggende op een 6e plek zag het er goed uit voor
Raymond. Na zo’n 17 minuten (11 ronden) gereden te hebben sloeg dan het noodlot voor, meen ik, Bootsman toe en rode vlaggen overheersten op Eemshaven. Raymond kwam nog steeds als 6e door en werd derhalve in de
eindstand …..6e! Wow, klasse! Raymond lachte, maar dit keer was het geen onderdrukte lach….hij lachte met zijn hele gezicht! Tijdens het lachen wees Raymond ook nog even op de oorzaak van het moeten loslaten van
Mooijman…….een losgeraakte ….stuurdemper en dat op het bobbelige circuit van Eemshaven! Met nog meer respect, maar ook met een beetje schuldgevoel keek ik Raymond aan, die op zijn beurt nog een leuk toetje voor
mij in petto had… ” Erik, de motor moet naar de technische inspectie!”. Na het zaakje(gaskleppen etc.) blootgelegd te hebben voor de KNMV, kon ik dan eindelijk terug naar de tent, waar we nog even op ERT’s 6e plek konden gaan proosten met een…….biertje! Helemaal te gek!!!! Volgend weekend in Oss belooft wat te gaan worden!!!
Het klinkt clich, maar niets is minder waar: zonder de steun van alle trouwe sponsors en iedereen die met ons meeleeft zouden we niet staan waar we nu staan op een keurige 7e plek! Dus Motoport Wormerveer, Patrick(Pittstop), Wynand(Henko), Sander(Mestro), Robert (bedankt voor jouw vertrouwen, donateur!)& Martin (MAG), Lucinda/Mario (fotografie) , Olaf/Ronald(Olympic),Leen Leynse (reserveringen en bier/wijn) allemaal hartstikke bedankt! Tot in Oss???
