MotoGP: Dagboek: Nederlandse racefans vanuit Indianapolis

51

Het MotoGP circus is dit weekend voor het eerst op bezoek op de Indianapolis Motor Speedway. Het wereldberoemde circuit is voor veel fans vanuit de gehele wereld een reden om af te reizen naar het circuit welke vooral bekend is van de Indy 500 autorace. Twee Nederlandse broers houden dit weekend voor Racesport.nl een dagboek bij waarvan u hieronder de belevenissen van de zondag kunt lezen.

Onze huurauto fungeert als taxi. Met Kevin en Sandy uit Denver, Keith uit Chicago, Mark uit Cincinatti, Steve and Steve uit Leeds Engeland, en wij is het busje geheel afgeladen. Gisteren al een parkeerplaats gereserveerd bij een buurtbewoner op loopafstand van onze tribune.







Het waait al enorm, de hospitality tenten van de AAA, de Amerikaanse ANWB, waaien van de sokken,

We pikken onze via internet bestelde lunchpakketten en ons koelertje met bier op. We zijn er klaar voor. Het zoontje van een van de Steve’s, Hoyle wordt  3e in de Red Bull rookie cup. Tijdens deze wedstrijd is er een enorme bui en enkele rijders gaan er hard af.

Als tijdens de pauze  het Chacha kereltje ons in het vizier krijgt gaat hij met de rug naar ons toe staan, is oké, we willen hem toch niets  vragen. Na drie dagen tribune willen onze buren met ons op de foto. De buddies from Holland

De 125 wordt afgebroken door een staartje van hurricane Ike. Paraplu’s hangen als vlaggen aan de steeltjes. We lopen allebei met een grote blauwe poncho aan, de  Pino’s.

De 250 zal verplaatst worden tot na de MotoGP. Het blijft hard regenen tot 14.00. Met trekkers en grote blazers wordt geprobeerd het water van de baan te halen. We zijn al blij dat de MotoGP überhaupt start, je ziet de dikke buien al aankomen.
Miss America zingt het volkslied en om drie uur klinkt het "Gentleman start your engines".

Hayden komt op kop en de 100.000 toeschouwers gaan uit hun dak. Als de Yamaha tentoonstellingstent de lucht in vliegt krijgen we een rode vlag. Rossi wint. Toch een beetje een anticlimax van deze fantastische dagen. De 250 start helemaal niet meer en dat is ook wel te begrijpen met windsnelheden van meer dan 100km/h.

Nog even een bezoek gebracht bij Neal in de skybox. We zingen met de overige gasten uit volle borst het My Way van Frank Sinatra mee. Al met al een prima gevoel over deze GP. De organisatie, de gezelligheid en de openheid van de Amerikanen is fijn om mee te maken.

We blijven nog een weekje hier, misschien tot een volgende keer.

Groeten Gerlo & Victor