Hallo Nederlandse Fans, De eerste column van mijn hand voor Racesport.nl. Ik zal jullie proberen een aantal keren dit seizoen op de hoogte te houden van mijn belevenissen. Allereerst wil ik jullie uitleggen hoe het komt dat ik deze verhalen schrijf. Vorig jaar in Assen, na afloop van de Dutch Grand Prix, kwam Evert Slager gezellig op bezoek na de race. Hij vertelde mij dat hij bezig was met een website en dat de grote man achter deze site Harry Haddering was. Hij vroeg mij of Harry eens langs mocht komen en of ik eens na wilde denken of ik iets voor hem en de site zou kunnen en willen doen. Toen ik Harry voor het eerst zag, in zijn rolstoel, kreeg ik respect voor hem en vond ik het geweldig wat hij allemaal deed voor de motorsport. We hebben toen afgesproken dat ik dit jaar af en toe mijn verhaal zou vertellen op Racesport.nl. En belofte maakt schuld. Bij deze dus.
Het afgelopen winterseizoen zal ik niet snel vergeten. Mochten jullie soms denken dat we, als coureurs, tijdens de winter een luizenleventje hebben dan moet ik jullie ernstig teleurstellen. In de winter werk ik dus veel harder als tijdens het raceseizoen. Allereerst moet ik zorgen dat de conditie op peil blijft in de tijd dat ook het testen stil ligt. Ik doe dat voornamelijk met crossen, dirttrack en mountainbike. Dat is het rustige deel van de winter.
In januari zijn we weer begonnen met testen en dan is het een gekkenhuis. We hebben in totaal 7 testen afgewerkt van 3 dagen. Tijdens zo’n dag rijden we gemiddeld zo’n 5 uur. In totaal heb ik dus ongeveer 105 uur gereden tijdens de tests. Een Grand Prix seizoen omvat 17 wedstrijden waarbij we per wedstrijd 4 uur en 20 minuten training hebben. Hiervan rijden we effectief zo’n 2¾ uur. Daarnaast hebben we dan de race van 3 kwartier. In totaal komt een GP-seizoen dus neer op circa 60 uur rijden. Het testseizoen omvat dus bijna 2 volledige GP-seizoenen. Het rijden is op zich nog wel te doen, maar het reizen is echter verschrikkelijk. Ik heb tijdens de wintertests circa 90000 mijl gevlogen. Als je het goed bekijkt is het eigenlijk totale waanzin. We hebben 2 weken geleden hier in Jerez getest en hadden de motorfiets op dat moment nagenoeg perfect afgesteld. Vervolgens komen we nu hier en is de afstelling van 2 weken geleden eigenlijk totaal onbruikbaar. Het weer is compleet anders en de harde wind zorgt voor veel stof op de baan. Dat bij elkaar zorgt er al voor dat je eigenlijk weer op 0 moet beginnen. Tot op heden (vrijdagavond) zijn we hier in Jerez eigenlijk de verkeerde kant opgegaan waardoor het resultaat van vandaag tegenvallend is.
De overstap van Honda naar Yamaha is me goed bevallen. Het grootste verschil tussen de beide motoren is dat de Yamaha duidelijk makkelijker te rijden is. Met de Honda is het meer gooien en smijten waardoor de bochtensnelheid niet zo hoog is. De Yamaha rijdt meer als een 250 of een superbike. Vloeiender en dus een hogere bochtensnelheid. In het verleden het ik toch wel aangetoond hard te kunnen rijden met een superbike. Ik vind wat dat betreft de Yamaha beter bij mijn rijstijl passen dan de Honda.
De samenwerking in het team met Valentino Rossi is goed. Voor zover ik weet hebben we allebei exact dezelfde machine. Wel is het zo dat nieuwe onderdelen, die gedurende het seizoen worden ontwikkeld, eerst voor Valentino beschikbaar komen en dan voor mij. Valentino is nu nmaal de wereldkampioen en heeft daarmee binnen het team natuurlijk iets meer status. Als je de machines naast elkaar zet valt wel op dat de uitlaatsystemen verschillend zijn. Valentino rijdt namelijk met het 2004 uitlaatsysteem en ik met het 2005 systeem. Dat is een persoonlijke keuze en geen teambeslissing of een beslissing van Yamaha.
Een overstap van Honda naar Yamaha betekent tevens een overstap van Showa naar Őhlins. Ik heb daar geen problemen mee. Het merk van de vering is eigenlijk totaal niet van belang. Voor een coureur is het belangrijk dat je in staat bent over te brengen wat je tijdens het rijden voelt en of de technicus, die de afstelling verzorgt, dat kan vertalen naar veranderingen en uiteraard verbeteringen.
Dan mijn doelstelling voor dit jaar: Ik wil absoluut altijd en overal winnen. Op het moment dat ik moet zeggen dat ik ga proberen om in de top 3 te rijden dan ga ik naar huis. Tuurlijk is het onmogelijk om altijd te winnen maar het is wel gewoon mijn doelstelling. Met minder ben ik eigenlijk niet tevreden.
Groeten aan alle Nederlandse racefans en zie jullie in Assen,
Colin Edwards.