Donderdag vonden er op de South-Caronlina Motorsportspark in Kershaw, de warm-up races voor Daytona Bikeweek 2005 plaats. In de ochtend maakte ik een kleine schuiver, maar in mijn twee races wist ik tot m’n stomme verbazing een 2e en een 1e plaats te bemachtigen. Een geweldige start van de Daytona Bikeweek 2005!
Vanaf m’n 11e kom ik al bijna jaarlijks naar de Daytona Bikeweek. In 1998 deed Team Polytech voor het eerst mee, Stefan Slootjes wist toen in de Supermono en een paar Classics klasses mooie prestaties neer te zetten. Maar dit jaar is het dan eindelijk mijn beurt om m’n ronden te maken op de legendarische Daytona Speedway. Vorige week zaterdag
vertrok ik met m’n ouders en m’n zus richting de VS. De Seeley Matchless G50 was daar al een paar dagen eerder aangekomen en de ’72 Ducati 750, die ik van een Amerikaanse kennis ter beschikking kreeg, was ook al bijna race-klaar.
De eerste paar dagen moest het in een en ander in Tampa (Florida) geregeld worden, het was hier in tegenstelling tot Nederland heerlijk weer. De warm-up races werden echter in Kershaw (South-Carolina) verreden, twee staten ten noorden van Florida, hier was het dan ook heel wat kouder dan we verwacht hadden en
zakte het kwik ‘s avonds tot onder het vriespunt.
Ondanks de kou ging het de eerste (trainings)dag goed. Ik merkte snel dat de baan niet erg veel grip bood en deed daarom vrij rustig aan, anderen deden dit niet en de bezemwagen kwam dan ook om de zoveel minuten met een gecrashte motor terug.
Dag twee, de racedag, was het iets warmer dan de dag ervoor. ‘s Ochtends hield ik nog rekening met de kou en maakte rustig m’n ronden, maar bij het insturen van een snelle bocht gleed het voorwiel van de ‘geleende’ Ducati 750 ineens onder me vandaan. Ik was stomverbaasd, want ik was nog helemaal niet aan het pushen of echt al snelle tijden aan het neerzetten.
Gelukkig was de motor niet erg beschadigd en had ik zelf ook niks. Bij nader onderzoek bleek de voorband van de Duc geen race versie, maar een straat versie van Avon te zijn. Omdat we zo snel niet aan een goede voorband konden komen, besloten we de Ducati de rest van de dag te laten staan.
Mijn eerste race was de Premier 500, ik moest met de Seeley G50 van een 11e
plaats beginnen, maar bevond me na de eerste bocht al op een 6e plaats. Bij de eerste passage van de finishlijn lag ik 3e plaats en bevond ik me in een groepje van 3 die om de 2e plaats aan het strijden waren. In de ronden die daarop volgden vond er een heftig duel plaats waarin vaak van plaats gewisseld werd. Halverwege de race wist ik echter m’n definitieve inhaalactie te plaatsen en zag ik in de resterende ronden de voorsprong op mijn achtervolgers groeien. De man op de 1e plaats had ik op dit moment al uit het oog verloren, dus was de 2e plaats tegen het eind van de race een kwestie van uitrijden.
De tweede race was de Formula Vintage, een klasse die de Premier 500 en de
Formula 750 (waarin ik eigenlijk met de Ducati 750 had moeten rijden) combineerd. Omdat dit de laatste race van de dag was hadden de meesten hun spulletjes al ingepakt en was de race daarom niet zo druk bezet. Vanaf een 4e startplaats kon ik me tussen de twee-cilinder 750’s makkelijk staande houden met m’n n-cilinder 500. Halverwege de eerste ronde lag ik al 2e en kon in de laatste paar bochten van de eerste ronde ook al de 1e positie in handen nemen. In de resterende ronden zag ik de voorsprong alleen maar groter worden en wist zo een geweldige overwinning te pakken!
Zaterdag gaan we de motoren race-klaar maken voor Daytona, de races daar vinden op maandag en dinsdag plaats. Het veld in Daytona zal nog worden aangevuld met wat toppers. Zo’n geweldige start van de Daytona Bikeweek 2005 had ik nooit durven dromen, maar ik hoop ook daar deze trend voort te zetten en wat prijzen in de wacht te slepen.
Namens Team Polytech groeten uit het zonnige Florida,
Peter Politiek jr
