Na twee zware raceweekends in Duitsland, waarbij we veel tegenslagen te verwerken kregen was het weer tijd voor een race van de SMA op de baan van Assen. Stuart is zoals altijd fanatiek aan de slag om met onze Ducati 749R goede prestaties neer te zetten. Hij heeft daarbij het hele weekend de beschikking over zijn begeleider Andre Voskamp en ikzelf ga mee als monteur. Koers zettend richting Assen vraagt iedereen zich af; wat gaat het weekend brengen en hebben ze in Assen net zulke lekkere schnitzels als in Duitsland?
De training; Ducati 749R ‘Nuda’
De eerste tijdstraining werd –zoals we inmiddels gewend waren- onderbroken door één of ander technisch mankement of ongemak. Van mechanisch tot electrisch en van groot tot klein, geen enkel euvel is ons dit seizoen bespaard gebleven. Het enige wat we nog niet hebben meegemaakt is dat de 749R spontaan in vlammen is opgegaan, maar het seizoen is ook nog niet ten einde…..
We hebben echter altijd een oplossing weten te vinden voor de ‘uitdagingen’ die het racen op hoog niveau met zich meebrengt. Zo kwam Stuart al eens binnen met een loshangende windgeleider op het rechterkuipdeel. Onze kuipsets zijn gemaakt van zeer dun (en licht) polyester, waarbij we weleens vraagtekens hebben gezet hoe de kuip zich gedraagd op topsnelheid met een flinke zijwind. Vandaag werd ons hierop het antwoord gegeven; Aan het einde van de Veenslang was Stuart in één ruk de zijpanelen en de onderbak verloren, en kwam de pits binnen rijden met een 749R Nuda, alleen een stuurkuipje dus!
De snelsluiters zaten nog compleet op het frame, dus de kuip heeft wel goed vastgezeten. Deze uitdaging was gelukkig snel opgelost, alleen jammer van de trainingssessie. Hierdoor loop je eigenlijk het hele weekend achter je eigen feiten aan want we hebben niet de dingen kunnen testen die geplanned stonden.
Tijdens de tweede tijdstraining ging alles zonder problemen. Stuart verbeterde zijn snelste rondetijd op Assen met ruim één seconde, maar kwam aan het einde binnen met de mededeling dat het niet sneller kon. Onder vol remmen was de Duc maar lastig in te sturen, een verandering aan de voorvork zou dit kunnen verhelpen, helaas was er geen tijd meer. Stuart reed een snelste ronde van 1:52,7
Hiermee stonden we op een 20 plaats en de één na laatste startrij. Een beetje teleurstellende tijd, maar we hebben dan ook aan topvermogen moeten inleveren in ruil voor betrouwbaarheid door na de Ducati Clubrace weer te gaan rijden met het standaard motormanagementsysteem.
Warm-up
Om een motorfiets goed te laten sturen zijn er in principe twee gebieden waarin men te werk kan gaan. Ten eerste de geometrie van de motor en ten tweede de fijnafstelling van de vering & demping.
Bij de geometrie zijn vooral de rijhoogte, balhoofdshoek en doorsteek van belang. In het tweede gebied ga je aan de slag met onder andere de veervoorspanning, in en uitgaande demping, luchtkamers, sterkte van de veer, progressief of lineair linksysteem etc.
De verleiding is soms groot om een verkeerde geometrie te compenseren met settings van de vering & demping maar dan kan je dus heel lang bezig zijn….
We houden gelukkig alle veranderingen bij in een Excel sheet zodat we altijd terug kunnen naar een vorige situatie.
Al sinds dat we rijden met de 749R hebben we nooit een echt goede geometie gehad, en door een flinke valpartij van Stuart in Spanje kwamen we er ook bij de voorjaarstraining die jaar niet aan toe om de geometrie te verbeteren.
In samenwerking met Öhlins specialist Rooske en de chef monteur van het Lloyds British Ducati team (die met een 749R voorin mee strijden in het Brits supersport kampioenschap) zijn we gekomen tot een hele goede basis-setup waarbij Stuart zich beter thuisvoelt op de Duc dan voorheen. Een speciale dank gaat ook richting het team van MCT, voor het lenen van de Ducati-meetapperatuur.
Tijdens de warmup van slechts 10 minuten reed Stuart al sneller rond dan in de training en dit beloofde veel goeds voor de komende wedstrijd van 14 ronden.
De wedstrijd
Stuart had een goede start en kon zijn positie behouden. De rondetijden doken naar beneden en hij klimde naar de 17e plaats. De slecht gestarte Mile Pajic kwam met de snelle Kawa weer over Stuart heen, maar Stuart kwam steeds beter in zijn ritme en draaide constant rondjes van 1:50 en een beetje. De snelste tijd was 1:50,1 en dat is 2,6 seconden harder dan in de training!
Door wat uitvallers en inhaalacties ging Stuart als 16e over de streep, helaas net geen punt meepakkend voor het kampioenschap. Toch had hij een grote grijns onder zijn helm, want in vergelijking met de voorgaande twee wedstrijden in Duitsland (Oschersleben onk en Nurnburgring idm) voelde de 749R prima aan en zonder problemen kon hij de wedstrijd uitrijden.
”Dat ik vandaag niet onder de 1 minuut 50 ben gekomen ligt niet aan de Ducati, maar geheel aan mij, lacht Stuart. Op de telemetrie heb ik namelijk gezien dat op twee punten op het circuit de achterdemper vol in zijn bump-rubber komt. Op die plekken ga ik steeds van het gas af en dat scheelt tijd. Verder was het leuk om te zien dat een andere 749R heel goed kan meekomen met de top. Gisbert van Ginhoven reed precies 4 seconden sneller en klokte een 1:46,1 met hun MCT-Ducati 749RS. In feite dezelfde motor als waarmee ik rij, alleen is die RS voorzien van talloze onderdelen uit de zeer prijzige Ducati Corse-KIT catalogus. Het is de bedoeling van ons team om de komende tijd ook diverse parts uit deze catalogus te bestellen en ikzelf ga steeds sneller rondrijden met de setup die we dit weekend gevonden hebben. De toekomst ziet er zonnig uit!”
foto: Mariska Grob www.motografie.nl
lees meer over Stuart op www.gostuart.nl
