Binnen elk team heb je mensen die op de achtergrond hun werk doen. Je hoort of ziet ze zelden maar zonder deze mensen kan een coureur het eenvoudigweg schudden.
Lou op zijn karakteristieke manier, bril halfweg op de neus en punt van de tong uit de mond, aan het werk
En van die mensen is Lou Wopereis. Lou, 55 jaar, getrouwd en vader van een zoon in de zogenaamde puberleeftijd, is al bijna een werkleven lang actief in de motorsport. Dit seizoen wordt namelijk zijn 37ste in de motorsport.
De motorsport heeft hem zeker geen windeieren gelegd. De familie Wopereis is woonachtig in een leuk optrekje met aardige tuin in het ‘wereldberoemde’ Zieuwent. Voor diegene met wel heel weinig topografische bagage; Zieuwent ligt op enkele kilometers van Lichtenvoorde. Kent u dat ook niet dan wordt het de hoogste tijd dat u in het voorlaatste weekend van juli eens een bezoekje brengt aan de zwarte cross aldaar. Ik verzeker u; daarna vergeet u de plaatsnaam nooit meer.
Een dikke 35 jaar motorsport dus. Het begon allemaal als een hobby. Lou daarover: De naam Aprilia is gevallen en op wegracegebied is dat het merk waar Lou het meest mee heeft.
“Het contact met Aprilia is er al vele jaren. In het verleden heb ik een tijd het importeurschap voor Nederland gehad van het merk Cagiva. In die tijd maakte ik kennis met Jan Witteveen en die heeft me na zijn overstap naar Aprilia meermalen gevraagd om voor de raceafdeling van Aprilia te komen werken. We hadden toen echter net onze zoon en als je echtgenote ook werkt moet je ook in de kinderzorg de taken verdelen. Werken voor de raceafdeling van Aprilia betekende in die tijd gewoon te veel van huis dus heb ik altijd bewust de keuze gemaakt om dat niet te doen.” De contacten met Witteveen bleven en Lou kon in die tijd allerlei spullen van Aprilia opkopen. Het betrof niet alleen een overdaad aan onderdelen maar ook gewoon n jaar oude GP-racers die richting de Achterhoek werden getransporteerd. Vanuit die Achterhoekse werkplaats werden de motoren door heel Europa heen verkocht, maar ook Nederlandse coureurs (oa Hans Koopman, Arno Visscher, Jarno Goesten) reden met door Lou, van Aprilia, gekochte spullen.
“Toen ik begon met die Aprilia handel verklaarde iedereen me voor gek. Ik ben echter altijd blij geweest dat ik naar niemand geluisterd heb en gewoon mijn eigen gang ben gegaan. We hebben er altijd meer dan goed van kunnen leven. Hoewel Jan Witteveen inmiddels niet meer werkzaam is op de raceafdeling van Aprilia heb ik er nog steeds meer dan voldoende contacten om er het nodige te kunnen regelen. Door die contacten krijgen we bijvoorbeeld de mogelijkheid om kitspullen te leasen voor de Grand Prix’s die we met Hugo gaan rijden. Normaal gesproken kom je niet in aanmerking voor die spullen als je geen vaste rijder in het WK bent. Vooralsnog mogen we die spullen alleen gebruiken bij de Grand Prix’s maar ik heb stiekem de hoop dat we ze wat verder in het seizoen ook beschikbaar krijgen voor het Spaans Open.” De lach op het gezicht bij de laatste zin is veelbetekenend. Op de raceafdeling van Aprilia kan ene Lou Wopereis echt nog wel een potje breken. De naam van Hugo van den Berg komt ter sprake en Lou is duidelijk over het werken voor het Varenhof team.
“We beschikken over goed materiaal en Hugo beschikt zeker over een stuk talent. Ik verzorg samen met Patrick het technische gedeelte en dat bevalt prima. Daarnaast zorgt Patrick voor rijtechnische begeleiding. Hugo mist nog een beetje de straatvechtersmentaliteit waar door de bank genomen de Italiaantjes en Spanjaardjes wat meer mee opgegroeid zijn en er wordt dus ook zeker gewerkt aan het wat harder en brutaler worden op de baan. De samenwerking is goed en zowel Patrick als ik hebben er veel plezier in. Ik hoop dat we uiteindelijk met Hugo definitief de Grand Prix’s in kunnen gaan. Mijn zoon is inmiddels op een leeftijd dat het wat vaker van huis weg zijn geen probleem meer is en het lijkt me mooi om het eens mee te maken.” Lou Wopereis, een bevlogen mens met een grote passie voor de wegracesport maar zoals hij het zelf uitdrukt:
“Het is inderdaad een grote hobby maar toch op de eerste plaats werk waarmee ik mijn inkomen moet verdienen. Ik sleutel graag maar de tijd dat het voor niets ging ligt allang achter me. Daar kan het gezin simpelweg niet van eten.” Tot slot nog n ding ophelderen. Bij de naam Lou Wopereis halen nog steeds veel mensen in de paddock hun schouders op. Lou is er namelijk beter bekend als ‘klompie’.
“Mijn opa had vroeger een klompenfabriek en daar is de bijnaam ‘klompie’ van afkomstig, niet meer en niet minder,” aldus de techneut.
Het is de coureur die op de baan de resultaten moet zien te behalen maar hij moet daarbij te allen tijde kunnen vertrouwen op zijn monteurs. Zelfs de kleinste foutjes van deze mensen kunnen in een snelheidssport als de wegrace grote gevolgen hebben. Veel verantwoordelijkheid dus voor de vaak onbekende ‘gouden handen’ achter de schermen.
Tekst + Foto: Tiny Kolsters; [email protected]
