De 500cc race tijdens de TT van Assen in 1984 werd een race waar nog veel over na zou worden gesproken. Op het vernieuwde traject, de Bedeldijk was van het circuit afgehaald, zou Sproetenkoning Randy Mamola na een enerverend gevecht in de laatste ronde met Raymond Roche de overwinning mee naar huis nemen. De race stond echter niet alleen maar in het teken van de strijd tussen Mamola en Roche. Ook teambelangen zouden een grote rol van betekenis spelen tijdens deze race.
In 1983 had Freddie Spencer voor Honda de wereldtitel in de wacht gesleept. In 1984 zou hij de kopman blijven in dit team met als doel zijn titel te prolongeren. Randy Mamola, die maar moeilijk een team kon vinden voor het nieuwe seizoen, kwam over van Suzuki om in dienst te rijden van Spencer samen met Ron Haslam. De Fransman Raymond Roche kreeg in Õ84 ook fabrieksmateriaal van Honda, maar zou niet uitkomen in hetzelfde team als Spencer, Mamola en Haslam, die reden in het officile Honda-fabrieksteam. Eddie Lawson had inmiddels bij het team van Yamaha de nummer n positie overgenomen van de gestopte Kenny Roberts.
Voor de race in Assen had Lawson de leiding in de WK-stand met 89 punten sterk in handen voor Spencer met 72 punten. Om opnieuw wereldkampioen te worden, moest Spencer dus races gaan winnen. Mamola stond met 54 punten op een derde plaats op de ranglijst. Gedurende de trainingen voor de TT bleek Lawson de snelste te zijn. Spencer had zich met zijn experimentele viercilinder machine, (Mamola, Haslam en Roche reden op de driecilinder uitvoering), op een vijfde plek gekwalificeerd. De enige Nederlandse toprijder in de 500cc, Boet van Dulmen, zou niet aan de start verschijnen. Na een ernstige valpartij drie weken daarvoor op het circuit van Paul Ricard samen met oud-wereldkampioen Franco Uncini werd Den Boet door KNMV-artsen niet geschikt bevonden om deel te nemen aan de TT.
Bij de start van de race zijn het de altijd goed startende Haslam en Mamola die zij aan zij naar de nieuwe Haarbocht snellen. Mamola neemt de leiding voor Haslam en de verrassend goed meegestarte Barry Sheene op zijn priv Suzuki, die bezig zou zijn met zijn laatste seizoen. Freddie Spencer heeft zich na de start op een vierde plaats gereden voor Lawson en Roche.
Spencer heeft duidelijk zijn zinnen op de overwinning gezet, want binnen een mum van tijd is hij Sheene en Haslam gepasseerd. In de GT-bocht pakt hij vervolgens Mamola om als eerste weer over start en finish te komen. Spencer rijdt direct weg van de rest, maar in de derde ronde slaat voor hem het noodlot toe. Zijn machine begeeft het en meteen slaan Mamola, Sheene, Haslam, Lawson en Roche binnendoor en ontstaat er een nieuwe kopgroep. Spencer slaagt erin de motor nog aan de pits te brengen om even later opnieuw de baan in te komen. Een ronde later rijdt Freddie de Honda echter definitief de pits binnen.
Voor het Honda-team ontstaat de vraag wat nu te doen, nadat hun nummer n man het strijdveld heeft moeten verlaten. Het tempo in de kopgroep ligt hoog, zo hoog dat Sheene en even later Haslam het niet meer bij kunnen houden. Roche heeft inmiddels de tweede plek in handen gekregen achter Mamola en voor Lawson. Maken Mamola en Roche zich samen sterk om Lawson zo min mogelijk punten te laten scoren of zullen ze ook het onderlinge gevecht met elkaar aangaan, zodat er mogelijkheden blijven voor Lawson volop mee te doen in de strijd? Mamola en Roche rijden immers niet geheel voor hetzelfde team. Het blijkt dat laatste te zijn.
Na een aantal ronden steekt Roche in de Strubben bij Mamola binnendoor. Roche wil zich duidelijk in de kijker rijden bij de verschillende teams voor een goede motor voor het volgend seizoen. Mamola neemt de leiding van de race in de Stekkenwal echter al weer over. Beiden blijven stuivertje met elkaar wisselen en Lawson volgt de twee Honda-mannen op veilige afstand. In de 10e ronde gaat Lawson in de Haarbocht Roche echter voorbij en rijdt nu op een tweede plaats. Lawson weet in het spoor te blijven van Mamola, terwijl Roche een klein gaatje moet laten. Op een gegeven moment lijkt Roche zelfs gezien voor de overwinning. Roche kan het gat niet direct dichten, maar na zoÕn 6 ronden erachter te hebben gezeten, zit de Fransman toch weer aan de staart van Lawson. Bij het inhalen van een achterblijver, zoÕn drienhalve ronde voor het einde, slaagt Roche erin Lawson opnieuw te passeren. Lawson laat met zijn vuist zien aan de achterblijver dat hij in het vervolg wat beter aan de kant moet gaan.
De laatste drie ronden van de race zullen ongelooflijk spannend blijken te zijn. In de Strubben steekt Roche opnieuw bij Mamola binnendoor, maar Mamola houdt aan en komt toch als eerste de bocht uit. In de op n na laatste ronde bemoeit ook Lawson zich weer opnieuw met het gevecht door Roche in de Madijk naar een derde plek terug te verwijzen. Bij start en finish blijken de rollen echter alweer omgedraaid te zijn.
Roche is in het kielzog gedoken van Mamola. Opnieuw zijn de achterblijvers in de laatste ronde Lawson niet gunstig gezind en is hij gezien voor de overwinning. Roche doet in de allerlaatste bocht van de race, de GT-bocht, nog een poging om de overwinning in de wacht te slepen. Roche remt Mamola uit, maar raakt van de ideale lijn af. Om in de baan te blijven legt Roche de motor zo plat neer, dat hij het hele zaakje maar net overeind kan houden. Bij het snelle omgooien van de machine begint het voorwiel weg te breken en moet Roche corrigeren. Mamola zit inmiddels op de betere lijn. Roche drift naar buiten en zowat kuip aan kuip steekt Mamola zijn machine op het randje van het asfalt binnendoor. In de sprint naar de finish is Mamola de sterkste die met gebalde vuist richting Roche als eerste de streep passeert. Lawson komt een paar seconden later als derde over de finish.
Op het podium kijken de beide kemphanen elkaar _berhaupt niet aan. Lawson is de lachende derde. Ondanks het feit dat de beide HondaÕs voor hem zijn geindigd, doet Lawson goede zaken voor de titel. Met 99 punten heeft Lawson zijn leiding in de stand verstevigd ten opzichte van Spencer die is blijven steken op 72 punten. Mamola heeft door zijn overwinning de directe aansluiting met Spencer verkregen met 69 punten, gevolgd door Roche met 65 punten. Voor de rest van het seizoen zou zich hierdoor opnieuw een grote vraag voordoen binnen het Honda-team. Wiens belangen zouden voorop komen te staan? Lawson zou in Õ84 uiteindelijk wereldkampioen worden voor Mamola. Roche werd derde in de eindstand en zou in 1985 de nieuwe teamgenoot worden van Lawson bij Yamaha. Spencer zou uiteindelijk niet verder komen dan de vierde plaats in de eindrangschikking, die in Õ85 met Mamola, Haslam en de nieuw aangetrokken Wayne Gardner voor Honda zou blijven rijden.
