Na de laatste race op de stratenbaan van Raalte heeft het gehele team niet stilgezeten. Zo hebben we nu de beschikking over een race vrachtwagen met alles erop en eraan voor de rest van het seizoen, welke ter beschikking gesteld werd door Peter Ploemen. En iets meer dan een week voor de race op Assen werd er ook nog getraind op het Belgische circuit van Zolder om na zo«n lange zomerstop toch weer wat kilometers te maken.
Dit weekend vertrokken we weer naar Assen waar nu al vijf jaar op rij het eerste weekend van augustus het strijdtoneel van de Rizla Racing Days is. Het evenement dat bestaat uit zowel auto- als motorraces en wordt altijd erg goed bezocht. En dit jaar kwamen er zelfs 42.000 mensen kijken!
Op zaterdag waren twee tijdtrainingen van maar 20 minuten en met 46 man op de baan zou dat behoorlijk dringen worden. Zo besloten we zo ver mogelijk vooraan de baan op te gaan zodat ik zo weinig mogelijk last van de ÔÕlangzameÕÕ rijders zou hebben. En halverwege de eerste ronde had ik dan ook niemand meer voor me. Omdat we in parc ferme op de bandenwarmers stonden wist ik dat ik gelijk hard rond kon. Daarom ging ik er in de tweede ronde al lekker voor zitten. Totdat ik bij De Bult aankwam met het uitkomen van het knikje ervoor wilde gaan remmen. Klap! Ik lag op het asfalt. Al glijdend en draaiend gleed ik over het asfalt en toen ik stil kom te liggen, lag ik midden op de baan. Ik zie de motoren aan alle kanten langs me voorbij komenÉ. Help!
Snel de baan af en richting de baco post. Gelukkig ging het nergens pijn doen, zelfs niet toen ik afgekoeld was. Toen even later de motor daar aan kwam bleek ook daar de schade mee te vallen. De baco´s keken even gauw naar de motor en toen mocht ik zelfs via de binnenkant van de baan terug naar de pitstraat, waar ik gelijk over stapte op de tweede motor. Omdat ik al in de tweede ronde was gevallen had ik geen tijd staan, dus begon ik nu maar wat rustiger aan. De crash is waarschijnlijk te danken aan het feit dat op vrijdag al de hele dag door de auto`s getraind was. En deze hebben zo veel rubber neergesmeerd waardoor de grip veel minder was als wat ik op Assen gewend ben. De training werkte ik zonder al teveel risico´s verder af, wat resulteerde in een 22e tijd.
De volgende training was al twee uur later, dat werd dus doorwerken om de motor weer op te lappen. Nog even gauw langs de medische keuring en ook met de motor langs de technische keuring en we waren er weer klaar voor. Ik begon deze training dan ook iets rustiger als anders en kwam al snel tot de conclusie dat de baan wel erg glad was, maar rustig aan zakte mijn rondetijden wel constant met een paar tienden. Maar het uiteindelijke resultaat was een 16e tijd, welke me eigenlijk toch een beetje tegenviel. Maar toch was ik nog geen seconde verwijderd van de 8e starttijd, dat gaf maar aan dat het toch een heel spannende race kon gaan worden en dat de tijden wel erg dicht bij elkaar lagen.
Zaterdag middag op het moment dat de auto´s trainden werd goed gebruikt om de motoren weer in goede staat neer te zetten en de laatste stickers op de reserve kuip te plaatsen.
Op zondag jammer genoeg geen warm-up, maar om kwart over twaalf al de race op het erg warme Assen. Alles ging lekker totdat de warm-up lap startte. Met uitkomen van de Nationale bocht slipte de koppeling door en dat bleef tot in de vijfde versnelling doorgaan. Hoe voorzichtig ik ook deed het werd maar niet minder en ik besloot snel de pitstraat in te rijden, want doorgaan had geen zin. In de pitstraat stond de tweede motor al klaar met nieuwe banden en een bijna warme motor. Gauw overstappen, transponder over zetten en snel naar het einde van de pitstraat. Het rode licht ging uit en ik moest wachten totdat iedereen (42 rijders) voorbij was, voordat ik aan de race kon beginnen.
Na twee ronden kwam ik al als 31e langs. Ik ging ze dan ook overal voorbij waar het ook maar enigszins mogelijk was. Met een voorkeur voor de Stekkenwal en de Bult. Totdat ik na een aantal ronden op de 25e plaats belande, was het gat op de nummer 24 al zo´n 4 seconden. Mijn motivatie begon ook een beetje op te raken, want punten scoren was inmiddels onmogelijk geworden. Totdat Rik Lenters vechtend in de groep om de 13e positie zich verremde en net voor mij de baan op kwam. Hierdoor ging ook ik ook weer sneller rijden. En na een remfoutje van Rik kwam ik erlangs en reed zo snel naar de groep voor ons. En zo werd 3 ronden voor het einde de eerste van de groep gepasseerd. Ik had er alle vertrouwen in dat de rest ook zo aan de beurt was. Totdat deze nogal gevaarlijke en totaal niet doordachte kamikaze acties uit begonnen te halen in de laatste rondes. Voor mij viel hier toch niets meer behalen en ik had geen zin om er door n van die malloten er afgereden te worden. Ik besloot me dus niet meer in het gevecht te mengen. Een 23e plaats was dan ook het resultaat.
Een geluk was wel dat de concurrentie ook slecht gescoord had. Hierdoor zakte ik maar n plaats in de tussenstand, namelijk van een 7e naar een 8e plaats. Nog steeds een gedeelde plaats met Rene Winkel, welke tevens met mechanische pech te kampen had.
